De Legende van Bloody Mary

Misschien heb je haar vroeger op een slaapfeestje “opgeroepen”, of misschien heb je haar gezien in een enge horrorfilm, want bijna iedereen kent haar; Bloody Mary.

Voor diegenen die onder een steen hebben geleefd, de legende gaat als volgt: Je zegt haar naam 3 keer hardop in een spiegel, in een kaars verlichte kamer. Bloody Mary verschijnt dan in de spiegel als een lijk of geest, gedrenkt in bloed. Ze is naar verluidt gevaarlijk en vervloekt je, of vermoord je als je haar in de ogen kijkt.

Deze mysterieuze Mary is de inspiratie voor vele horror scenario’s geweest. Maar wie was zij?

Wie was Bloody Mary

In spookverhalen zit vaak een kern van waarheid. Er zijn enkele Mary’s in de geschiedenis, waarop de legende van Bloody Mary gebaseerd zou kunnen zijn.

De eerste kandidaat is Mary I van Engeland (dochter van Hendrik VIII en koningin van Engeland en Ierland van 1553-1558). Tijdens haar regeerperiode verbrandde ze ongeveer 300 religieuze ‘andersdenkenden’ op de brandstapel. Daarmee verdiende ze de bijnaam ‘Bloody Mary’.
De tweede optie is Elizabeth Bathory, een zeventiende-eeuwse Hongaarse gravin. Zij zou 650 meisjes en vrouwen hebben gemarteld en vermoord om vervolgens in hun bloed te baden. Ze werd ook nog eens beschuldigd van vampirisme.
De derde kandidaat is Mary Worth. Een vrouw beschuldigd van hekserij, die op de brandstapel terecht kwam tijdens de heksenprocessen in de vroegmoderne tijd.
Wil de echte Bloody Mary nu opstaan? Of wacht, nee, doe maar liever niet!

Sceptici

Bij elk goed spookverhaal horen sceptici, die het kaarslicht doven en de TL-balken aan knippen.
Ene Giovanni Caputo van de Universiteit van Urbino verklaart Bloody Mary als een “vreemde gezichtsillusie”, vermoedelijk het gevolg van een “dissociatief identiteitseffect”.  Dat is een soort kortsluiting in het gezichtsherkenningssysteem van de hersenen.
Dit klinkt een beetje droog allemaal, maar heb je wel eens een willekeurig woord heel vaak gezegd, zo vaak, dat het ineens heel “gek” gaat klinken? Dat effect treed dus ook op als je te lang naar je eigen spiegelbeeld kijkt. Ineens lijk je niet meer op jezelf en lijkt het alsof je een ander in de spiegel ziet. Het zuurstof tekort dat in een kamer ontstaat als je teveel kaarsen tegelijk brand voor een lange periode, draagt hier mogelijk aan bij!

Zo zijn er verschillende verklaringen en verhalen achter deze legende.
Wij van Ghost Tours Nederland vinden een geestverschijning vele malen spannender klinken dan een “dissociatief identiteitseffect”, maar of de spannende optie ook de waarheid is…? Wij nemen geen risico’s en blijven ver weg van spiegels in kaars verlichte kamers.